کنگر کوهی یا کنگر صحرایی که در فصل بهار به عنوان سبزی در برخی از غذاهای محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد دارای خواص متعددی است. این گیاه یک آنتی‌اکسیدان نسبتاً قوی بوده و منبع خوبی برای ویتامین C، A، اسید فولیک، منیزیم، پتاسیم و ویتامین‌های گروهB می‌باشد.

در طب سنتی از کنگر به عنوان یک ملین و مسهل گیاهی معتدل برای درمان افرادی که دچار یبوست خفیف هستند یاد می‌شودچرا که کنگر حاوی انواعی از پروبیوتیک‌هاست که به رشد باکتری‌های مفید روده کمک کرده و باعث بهبود عملکرد دستگاه گوارش می‌شود بنابراین تهیه خورش یا آش کنگر تاثیر مفیدی روی سیستم گوارش افراد دارد.

مصرف کنگر به همراه ماست باعث درمان بی‌خوابی بوده و به بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند و خوردن آن به افرادی که مزاج گرم دارند توصیه می‌شود.

کنگر مقوی کبد بوده و از کبد در برابر خطرات و سمیت مواد شیمیایی محافظت می‌کند همچنین مسهل صفرا و مجاری صفراوی است و در درمان یرقان (زردی) مفید می‌باشد.

این گیاه مفید حاوی ترکیباتی ست که باعث کاهش قند و کلسترول خون شده و در درمان دیابت و پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی مفید میباشد.

در پایان لازم به ذکر است مصرف کنگردر بیماران دچار التهاب و سنگ کیسه صفرا توصیه نمی‌شود چرا که با افزایش انقباض کیسه صفرا منجر به انسداد مجاری و حتی پارگی کیسه صفرا می‌شود.همچنین بانوان باردار و شیرده بهتراست از مصرف آن خودداری کنند زیرا بر کیفیت و میزان شیر مادر تاثیر می‌گذارد.

منابع:

-سلطانى، ابو القاسم، دایره المعارف طب سنتى (گیاهان دارویى)، ۳جلد، ارجمند، دانشگاه علوم پزشکى و خدمات درمانى – تهران، چاپ: اول، ۱۳۸۳ ه.ش.

http://www.medicalhealthguide.com

https://www.sciencedaily.com

گردآوری و ترجمه خبر علمی: واحد نظارت و ارزیابی فرآورده های طبیعی ، سنتی و مکمل معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی