بسیاری از کشورها از افرادی که به طور بالقوه با عفونت در تماس بوده اند، درخواست می کنند تا خود را در خانه یا در یک مرکز قرنطینه اختصاصی منزوی کنند. به طور کلی، این بررسی نشان می دهد که تأثیر روانی قرنطینه گسترده و قابل توجه است و می تواند ماندگار باشد.این بدان معنی نیست که نباید از قرنطینه استفاده شود. اثرات روانی عدم استفاده از قرنطینه و گسترش بیماری ممکن است به مراتب بدتر باشد.

با این حال، محروم کردن مردم از آزادی خود برای منافع عمومی، اغلب مورد اختلاف نظر است و باید با دقت بیشتری بررسی شود.اگر قرنطینه لازم است که انجام شود، مقامات باید تمامی امکانات را به کار گیرند تا اطمینان حاصل کنند که این تجربه تا حد ممکن، برای افراد قابل تحمل خواهد بود.

به همین دلایل باید با صداقت و شفافیت به مردم گفته شودکه چه اتفاقی باید بیفتد و چرا؟ توضیح داده شود که برای چه مدت این کار ادامه خواهد یافت و  چه کارهایی های برای آنها در دوران قرنطینه انجام می شود،  منابع اولیه مانند غذا، آب و لوازم پزشکی در دسترس خواهند بود و حس نوع دوستی در بین مردم باید تقویت شود. مسئولان بهداشتی مجری قرنطینه باید به خاطر داشته باشند که همه در یک وضعیت قرار ندارند.

تأثیر فیزیکی و  روانی  قرنطينه در كودكان

در پی شیوع بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19)، دولت چین دستور داد در سراسر کشور،  به عنوان یک اقدام اضطراری برای جلوگیری از شیوع بیماری، مدارس تعطیل شود. تلاشهای گسترده ای از سوی مدارس و معلمان در همه سطوح انجام شد تا دوره های آموزشی آنلاین ایجاد شوند و از طریق برنامه های تلویزیونی و اینترنت آموزشهای لازم ارائه شوند. ترم جدید مجازی به تازگی در بسیاری از مناطق کشور آغاز شده و دوره های مختلفی بصورت آنلاین و به صورت کاملا منظم در حال ارایه هستند. با این همه، شواهد نشان می دهد که وقتی کودکان تعطیل می شوند (مثلاً تعطیلات آخر هفته و تعطیلات تابستانی)، از نظر جسمی فعالیت کمتری دارند و زمان بیشتری را در مقابل صفحه های نمایش می گذرانند. همچنین الگوهای خوابشان نامنظم شده و رژیم های غذایی پرکالری تری دریافت می کنند که منجر به افزایش وزن و از بین رفتن آمادگی فیزیکی شان می شود.

شاید یک موضوع مهمتر که به راحتی نادیده گرفته می شود، تأثیر روانی این موضوع بر کودکان و نوجوانان است. استرسهای طولانی مدت، ترس از ابتلا به عفونت ، ناامیدی و کسالت، عدم تماس حضوری با همکلاسی ها و  دوستان و معلمان و کمبود فضا می تواند حتی مشکل سازتر باشد. در این موارد به عنوان مثال نشان داده شده كه ميانگین نمرات استرس در كودكاني كه قرنطينه شده بودند چهار برابر بيشتر از كساني بود كه قرنطينه نشده بودند. علاوه بر این، تغییرات سبک زندگی و استرس روانی اجتماعی ناشی از حصر در خانه می تواند اثرات مضری را بر سلامت جسمی و روحی کودک بگذارد.برای کاهش عواقب قرنطینه در خانه، دولت و سازمانهای غیردولتی (سازمان های مردم نهاد)، جامعه، مدرسه و والدین باید از این روند آگاه باشند و اقدامات لازم را انجام دهند.

دولت چین باید در این دوره غیرمعمول برنامه ای برای افزایش سلامت جسمی و روانی کودکان و نوجوانان در خانه تدارک ببیند. دولت باید دستورالعمل های لازم را در خصوص یادگیری مؤثر آنلاین ابلاغ کرده و اطمینان حاصل کند که محتوای دوره ها مطابق با الزامات آموزشی باشند. با این وجود، این مهم است که دانش آموزان تحت فشار قرار نگیرند. دولت می تواند منابع موجود را بسیج کرده و سازمان های غیردولتی را درگیر کند و بستری را برای گردآوری بهترین دوره های آموزش آنلاین در مورد  سبک زندگی فراهم کند. به عنوان مثال می توان با کمک فیلم های تبلیغاتی ایجاد انگیزه در کودکان را برای داشتن یک سبک زندگی سالم در خانه با افزایش فعالیت های بدنی و داشتن یک رژیم غذایی متعادل افزایش داد.

برای تأثیرگذاری بیشتر، برنامه های آموزشی باید جذاب و  متناسب با سن کودک و نوجوان باشند. تولید این برنامه ها نیاز به تخصص حرفه ای و منابع کافی دارد.

تهیه شده توسط: دکتر سید سعید شریعت، سرپرست اداره تعالی سازمانی معاونت غذا و دارو 

منبع:https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)30547-X/fulltext